Fam van Liere Fam van Liere
  • start
  • genealogie
    • achternamen
    • heraldiek
    • onderzoek
      • bronnen
      • afk. burgerlijkstandkaart
      • belasting
      • bijz. afkortingen
      • cijfers
      • eenheden
      • generaties
      • jaartelling
      • kwartierstaat
      • gen. woordenboek
        • a
        • b
        • c
        • d
        • e
        • f
        • g
        • h
        • i
        • j
        • k
        • l
        • m
        • n
        • o
        • p
        • q
        • r
        • s
        • t
        • u
        • v
        • w
        • x
        • y
        • z
    • familie v.d. Hooft
      • parenteel
    • familie v.d. Gouwe
      • parenteel
      • fotoalbum Van der Gouwe
    • familie Kempe
      • parenteel
    • familie Klaassen
      • parenteel
      • fotoalbum Klaassen
    • familie van Liere
      • Overzicht parentelen
      • verhalen
        • Geschiedenissen
        • De Hooge Boomen
        • Hof van Liere
        • Hof van Lyere
        • Ode aan 't Naaikussen
      • parenteel adelijke tak
      • parenteel 1
      • parenteel 2
      • parenteel div.
      • fotoalbum Van Liere
    • familie Oppeneer
      • parenteel
    • familie Pijpelink
      • parenteel
      • beschrijving
      • fotoalbum Pijpelink
    • familie Verhelst
      • parenteel
  • wandelen
    • navigatie
      • gps
      • kaart
    • wandelingen
    • airbornepad
    • Floris V pad

floris_v-pad_boekHet Floris V-pad is het meest zuidelijke deel van de LAW 1, van Waddenzee naar Oosterschelde. De route leidt de wandelaar door een oer-Hollands landschap. Bijna de helft van het pad gaat over graskades, tiendwegen en jaagpaden. Vaak speciaal voor wandelaars opengesteld. Wandelen over het Floris V-pad is ook een tocht door de geschiedenis: typisch Hollandse plaatsjes als Kockengen, Oudewater, Schoonhoven en Willemstad. De route loopt van Amsterdam naar Bergen op Zoom en vormt tevens het Nederlandse gedeelte van de GR12 naar Parijs.

floris_v-pad_kaart

Een track van de hele route, kan  hier  gedownload worden

't Is nu begin februari, en gezien de ervaring van de voorbereidingen voor het lopen van het Airbornepad, lijkt het me verstandig om alvast maar de overnachtingen te regelen. En dat is maar goed ook. Voor het eerste adres waren toch weer 4 telefoontjes nodig en zal de eerste wandeldag wat langer duren dan gepland. Ook de tweede overnachting ging niet zonder slag of stoot.Maar uiteindelijk toch gelukt. We hopen dan te overnachten in Muiderberg en Loenen.

Het voorbereiden van de gps-tracks kostte wat minder moeite. Een groot deel was te downloaden vanaf www.wandelnet.nl. De daar aangegeven route loopt van Muiden naar Bergen op Zoom. De nieuwe route vertrekt echter vanuit Amsterdam. Dat stukje moesten we er nog bijtekenen. Ook onderweg klopte de route niet helemaal, maar die hebben we met behulp van het gekochte boekje gecorrigeerd. Uiteindelijk hebben we dan de complete gps-track al klaar.
Ook de caches voor onderweg zijn al uitgezocht.

Met de ervaring van het Airbornepad gaat deze voorbereiding toch wat soepeler. We zijn er klaar voor!

Vandaag begon onze eerste etappe van deze tocht. We hadden heel wat kilometers voor de boeg. Een lange tocht en het B&B adres lag 2 km van de route. Maar toch moesten we rustig beginnen. We zouden de trein nemen naar Amsterdam Centraal en Pieter kon genieten van een voordeelkaart. Daardoor konden we pas de trein na 09:00 nemen.
dsc03612Die zat maar weer eens bomvol. Enfin vanaf Woerden konden we zitten. Om kwart over 10 waren we in Amsterdam en konden we op zoek naar de Dam. Daar eerst nog wat foto's gemaakt en andere toeristen gevraagt om van ons een foto te maken. Rond half elf gingen we er vandoor. Wat een drukte!. Eerst door de stad, langs grachten en andere bekende plekjes naar de Stopera, waar we twee caches konden doen, gerelateerd aan het NAP. Vandaar langs de Amstel en allerlei pluimage van woonboten de stad uit. Maar dan volgt Duivendrecht en Diemen. Wel steeds langs water maar ook steeds in stedelijk gebied. Na Diemen liepen we zelfs nog door een stukje bos en langs de Gaasp. Hier kreeg Pieter last van z'n voet en heb ik z'n hiel ingetaped. Toen langs Driemond en door Weesp. Hier begon het af en toe wat te regenen. We dachten in het fort wel te kunnen schuilen, maar dat ging niet door. Het fort was verbouwd tot bedrijfsverzamelpant en gesloten voor bezoekers. Wel jammer. Na Weesp liepen we langs de Vecht. Langs allerlei soorten van woonboten maar van een heel ander kaliber dan in Amsterdam. Toen kwamen we in Muiden. Dit maakte weer veel goed. Wat een leuk stadje! Helaas stond de kassa van het Muiderslot al 200 meter van te voren, zodat we niet echt dicht bij het kasteel konden komen. Dan maar weer terug naar de route. Over de stadswallen langs de kazerne gingen we onderdoor de snelweg. Toen over een graskade naar Muiderberg. 't Begon nu ook harder te regenen. In Muiderberg lekker gegeten in "De Brink" waar we om kwart over vijf aankwamen. Na het eten gingen we op zoek naar het B&B adres. Daar werden we weer hartelijk ontvangen. Eerst maar even de beentjes gestrekt want we hadden er 30,4km erop zitten. Daarna gedouched. 's Avonds gezellig gekletst met het gastgezin en toen op tijd naar bed. Onze eerste dag zat er weer op.

etappe1-1

Om 7 uur liep de wekker af en half 8 zaten we weer aan een heerlijk ontbijt. Er ontbrak niets. Om 8 uur op pad om te route weer op te pikken.'t Was wat miezerig weer. Na 2 km hadden we de route weer te pakken en liepen we door de Keverdijksche Polder. Straffe, koude tegenwind op een modderige en zompige grasdijk. Mooi, maar nat en koud, ijskoud. Nadat we onder een spoorlijn doorgelopen hadden, kregen we weer een fort in het zicht. Het Torenfort.

dsc03677

Hier liepen we omheen om een cache op te pikken. Die was snel gevonden, maar nog sneller gelogd want het begon even te gieten. Een eindje verderop, tegenover hoeve "Rundervreugd" moest ik Pieter z'n hiel weer intapen. Snel weer verder, want 't was daar heel koud. Een eindje langs de weg gelopen en toen het Googpad in. Mooi pad langs bebost terrein, tussendoor de Ankeveensche Plassen.

Iets verderop rechtsaf over een graskade. Ook hier weer veel modder maar 't regende gelukkig niet zo hard meer. Daarna langs het Bergsche Pad richting Ankeveen. Schoenen en broeken zagen er niet meer uit. Verderop liepen we door een hek een wei in. Waarom zouden er hier zoveel dode zwanen liggen? Uit de wei rechtsaf en zo liepen we langs Kortenhoef en het gehucht "De Kwakel". Een wat vervelend stuk langs die asfaltweg maar na zo'n 3 km konden we linksaf weer een pad in. Dit pad ging verderop over in een weiland. Ook hier weer dode zwanen. Pieter had het nu wel gehad. Hij was moe. Uit de wei liepen we richting Loosdrecht maar moesten nog zo'n 4 km omlopen voor het B&B adres. Dat was jammer. Maar eerst in een cafetariaatje onze schoenen en broeken laten drogen terwijl we een broodje kroket nuttigden. Toen op naar onze overnachting. Hoewel het nog maar half vier was toen we er aankwamen, werden we toch hartelijk ontvangen. Onder het genot van een bakje koffie konden we kennismaken van de hond en z'n puppy. Leuke beesten. 's Avonds vroeg naar bed, want we voelden onze ledematen wel: ruim 27 km. En de volgende dag moesten we er weer vroeg uit.

etappe1-2

't Was een wat gebroken nacht geweest. De honden hadden nog een keer geblaft en om dan terug in slaap te komen.... Dat resulteerde erin dat we bij het aflopen van de wekker snel naast ons bed stonden. En dat moest ook, want de gastdames wilden op tijd met de honden naar de dierenarts. Nu maar gelijk Pieter z'n hielen ingetapet. En toen aan het ontbijt met een lekker eitje. Dat lieten we ons lekker smaken. Om kwart voor acht stonden we bepakt en bezakt weer gereed om te vertrekken. We kregen nog een lekker appeltje mee. De vorige avond had ik wat tijd besteed aan het vinden van een kortere weg terug naar de route. En dat was gelukt. Rond kwart over acht konden we de route weer oppikken aan het begin van de "Kromme Rade", een lang pad tussen de Loosdrechtse Plassen door. Het pad ging over in de Lambertsz Kade om uiteindelijk voor het riviertje Oud Over uit te komen. Hier gingen we rechtsaf, over de brug en verder langs de andere kant van het riviertje. Verderop liepen we over het "erf" van wat woonboten. Waarschuwingen over waakhonden mochten we negeren. Maar 't was wel een leuk, smal pad.

dsc03728

Al pratend met elkaar kwamen we in Loenen aan de Vecht. Door leuke smalle straatjes en langs mooie doorkijkjes naar de buitenverblijven en theehuizen. Zo kwamen we langs Nieuwerhoek in Nieuwerschans. Pieter poseerde nog bij een bord "'t Stoute soldaaatje". Wat verderop liepen we weer langs mooie, in het bos gelegen buitenverblijven. Pieter had het nu wel gehad. 't Kostte heel wat energie om hem nog op te peppen. Bij het pontje konden we even rusten. Grappig: we moesten de bel luiden om de schipper te waarschuwen, die aan de overkant bezig was. Na het pontje liepen we onder de spoorlijn door richting Nieuwer ter Aa. Hier begon het weer te gieten en al lopend over de Boterwal kregen we het ook nog kouder. Gelukkig was het pad mooi en hier hervonden we ook weer onze motivatie. De Veenkade ging bij de Dooijersluis over in een dijk langs een boezemwater. Hier hadden we de wind van de zijkant en die was hard en koud! Bij het einde gingen we linksaf richting Portengense Brug.'t Was maar goed dat we hier stopten, want om met die tegenwind heel dat stuk aan de andere kant van het water weer terug te lopen, is geen flauwekul. In Portengense Brug waren we 3 kwartier te vroeg voor de bus, maar om half drie zaten we dan toch in de bus richting Woerden, waar we om drie uur in te trein zaten naar huis. We waren moe, heel moe. Maar hoe kan dat ook anders met 84 km in drie dagen.

etappe1-3

Vandaag was het weer zover. We zouden weer een stuk lopen van het wandelpad. 't Was wel opschieten op maandagmorgen om alles in te pakken, maar 't was dan ook maar voor 1 dagje. Om half negen namen we de trein naar Woerden en vandaar met de buurtbus naar Portengense Brug. Het leek wel een vervolg van onze vorige wandeletappe. 't Zelfde weer: regen, miezer en een gure wind. Om kwart over negen begonnen we de wandeling met het pad langs het water. De regen van opzij leverde al snel een halfnatte broek op. Voornamelijk de rechterhelft. Gelukkig gingen we een bocht om en hadden we wind en regen in de rug. Toch wel een mooi pad over dit dijkje. dsc03885En zo kwamen we al snel in het dorpje Kockengen. Frapant verschil tussen het oude en het nieuwe dorp. Maar toch een mooi rustig dorp. Ook kruisten we hier het Marskramerpad. Uit het dorp liepen we weer over een voetpad langs het water. Even verderop mochten we vanwege het broedseizoen niet over de kade, maar moesten over de weg. Na een bocht naar rechts, liepen we over de Hollandsche Kade en werden door grutto's en kievitten volop gewaarschuwd om niet dichter bij het eventuele nest te komen. 't Was wel een recht en lang pad, en we waren af en toe blij dat er wat bebossing was een de rechterkant, want in de wind was het toch koud. Na 2,5 km mochten we links een pad inslaan. Dit liep wat kronkeliger tussen de bebossing door. Mooi stuk. Aan het einde over een erf en zo de weg weer op. Daarna de brug over en direkt na de brug het jaagpad op langs de Oude Rijn. Door het bochtige pad, hadden we af en toe de regen recht voor ons of van opzij. De bloeiende fruitbomen maakten ook wel weer wat goed. 't Gaf toch aan dat de lente begonnen was. Dit jaagpad volgden we zo'n 5 km, waarna we in Woerden kwamen. Langs de Petruskerk, waar we nog een cache gezocht en gevonden hebben. Zo liepen we Woerden weer uit. Onderdoor de snelweg de Linschoter Haardijk op. Dit was weer een mooi stukje route, langs allerlei mooie en minder mooie boerderijen. Zo kwamen we op de Noord Linschoterzandweg. Koud, nat en verkleumd kwamen we in Oudewater. Even later arriveerde onze "taxi", die ons naar huis bracht. We hadden er bijna 29km opzitten, en ondanks de regen was het toch een mooie route.

dag_4

't Was alweer een hele poos geleden dat we dit wandelpad gestopt zijn in Oudewater, maar vandaag mochten we weer. Vorige keer gestopt in Oudewater en nu werden we naar dat punt teruggebracht door onze "taxi". Om 08:15 begonnen aan deze dag. We waren heel wat van plan: minimaal 30km. Route opgepikt bij het eindpunt van de vorige keer en zo liepen we het stadje uit. Naast huisnummer 44 gingen we rechtsag de Tiendweg op. Een hele lange rechte pad door het gras waar ook nog wel eens koeien gelopen hadden, 't Was een flinke aanslag op de enkels zo in het begin. Zo vroeg werden onze schoenen en broeken nog nat door de dauw. 't Was wel een dsc04556afwisselend pad, waardoor het er niet op leek dat het zo'n 5 km was. Aan het eind van het pad kwamen we bij een T-splitsing samen met het Pelgrimpad. Daar gingen we linksaf langs de Vlist. Voor ons liepen we bijna in de achtertuin, maar toch zie je dan nog allelei nieuwe dingen.We liepen langs dit riviertje tot we bij Schoonhoven kwamen.De militaire zendmast is intussen verdwenen. We staken de weg over en liepen het oude stadje in. Ook dit was geen onbekend terrein voor ons. Bij het museum nog een cache gezocht en gevonden "De Duitser". Dat kostte wel wat moeite, maar als je wat verder kijkt en dieper bukt, dan lukt het wel. En toen op naar de pont. Eerst nog wat broodjes verorbert voordat we over zouden varen. na de pont linksaf onderaan de dijk naar Nieuwpoort. Daar kwamen we nog wandelaars tegen die het Pelgrimpad van zuid naar noord liepen. Even een praatje gemaakt en toen rechtsaf de dijk af. Daar liepen we langs de Wilgenweg een pad naast de weg, door het gras en tussen de bomen. Langs een industrieterrein. En zo langs het ooievaarsdorp Liesveldt. Op een T-splitsing moesten toch Pieter z'n hielen ingetapet worden. Hij kreeg toch wat last. Toen rechtsaf naar de dijk en over de dijk naar Groot-Ammers. Na het dorpje kwamen we weer op een Tiendweg uit. Nu verhard met losse stenen. De zon begon toch aardig te prikken en Pieter kreeg meer last van z'n enkels. Na 2,5 km linksaf door een hek het land op waar een boer net gegiert had. Lekker! Bij de weg aangekomen, gingen we rechtsaf en kwamen we langs een aantal grote boerderijen. Na 1km weer rechtsaf de Halfweg op. Hier was het effe bakken, zo warm. Voordat we richting Streefkerk zouden gaan, eerst het thuisfront opgebeld voor een taxi. Even wat rust voor de voeten, maar 't was te warm om langer te zitten, dan maar weer verder en linksaf richting Streefkerk, Na het dorp kwamen we langs 2 molens. 't Was toch wel te zien dat we in de buurt van Kinderdijk kwamen: ook in de verte nog wat molens. Toen rechtsaf richting de dijk Bijna bij de dijk aangekomen zagen we de taxi langskomen. Een snel telefoontje en even later konden we instappen. 't Was een dag van de tiendwegen maar het doel was gehaald! 31 km. Voor Pieter een record!

dag_5

 

Vandaag was het eindelijk weer een dag om een etappe te lopen van dit toch wel mooie, Hollandse pad. De vorige gestopt voor Nieuw-Lekkerland, dus we werden weer netjes bij dat punt teruggebracht. Iets na achten werden we afgezet en konden we bij het licht van de opkomende zon de tocht weer hervatten. 't Was nog redelijk fris, zo'n 6 graden. Maar de voorspellingen waren gunstig: geen regen. 't Was wel uitkijken op die dijk. Toch nog een redelijke drukke weg. We werden nog aangesproken door iemand beneden aan de dijk, die het toch wel een hele prestatie vond om naar Dord te lopen. Bij de zonovergoten watertoren gingen we linksaf de dijk af. Over het erf van het melkveebedrijf Meerkerk. Gelukkig liet de hond ons door. Na het erf liepen we richting de tiendweg. Deze moesten we zo'n 3,5 km volgen. Af en toe kwamen we plaatselijke hondenuitlaters tegen, of een vroege fietser. Verder was het er lekker rustig. Maar we waren blij dat de molens van Kinderdijk in zicht kwamen. Gelukkig was er een gemaal in werking, zodat we konden zien hoe de vijzels het water nu uit de polder halen. Even stil gestaan om Pieter de werking van het geheel aan de hand van een informatiebord uit te leggen. dsc05355Bij de wipwatermolen was het wat onduidelijk: moeten we hier nu over het erf of niet. We hebben het er maar op gewaagd, maar helaas was er hier geen bordje te vinden. Dit was over het algemeen wel het geval deze dag. Lijkt wel wat streekgebonden te zijn. Soms is het goed aangegeven en soms heel karig. Het pad ging van onverhard over in asfaltweg en later weer in een graskade. De regen van de afgelopen tijd, wreekte zich nog eens op onze voeten. De modder zat tot aan de knieen en door de ongelijke ondergrond werden de enkels flink op de proef gesteld. Pieter vond het wel een goed idee om op het fietspad te gaan lopen, tot hij het toch in de gaten kreeg dat het een sloot betrof die helemaal met kroos bedekt was. Na een houten fietsbrug gingen we weer over een smal tiendpad. Volgens het informatiebord was het een aantal geleden opgeknapt omdat het op sommige plekken te smal was om te lopen. Nou, dat was nu nog wel bijna het geval. We moesten links en rechtsom bomen, en goed uitkijken waar je de voeten neerzette. Hier in het bos nog een cache opgezocht (en gevonden). Zo gingen we richting Kortland en Kooiland en weer over een tiendweg richting het riviertje "De Alblas". Nadat we de molen gepasseerd waren, gingen we een eindje verderop rechtsaf door een klaphekje (waar we bijna voorbij gelopen waren) de wei in. Maar wat was die slecht! We zakten soms wel tot de enkels in de modder. Eerst kwamen we weer langs een wipwatermolen en langs een molensruine. 't Zou bijna een decor kunnen zijn voor een spannend ontvoeringsverhaal. Op de asfaltweg was de route ook weer slecht aangegeven, maar dankzij de gps konden we tocht toch wel met een gerust hart vervolgen. En zo gingen we het Alblasserbos in. Dat was weer eens wat anders. Uit het bos liepen we richting Betuwelijn en A15. Die staken we over en kwamen vervolgens op een bouwterrein terecht.  Over de Matenasche Scheidkade en de Baanhoek liepen we naar de Baanhoekbrug. Die overgestoken hebbende, kwamen we in het gebied van de Hollandse Biesbosch. Over een betonpad (de graskade was nu iets teveel van het goede) naar de fietsbrug over de Wantij. Aan de andere kant van de brug lag het eindpunt van vandaag. Door de woonwijk heen opzoek naar een bushalte. Vandaar de bus van 14:52 naar Dordrecht Centraal. De volgende keer zullen we de route hier weer hervatten. 't Was een heftig dagje: 29km met heel veel modder en slechte kaden en tiendwegen, maar opgesierd door de typisch Hollandse molens van Kinderdijk.

dag_6

Sneeuw, vorst, brand in Moerdijk. Alles zat ons tegen om deze etappe te lopen. Maar uiteindelijk kwam het er toch van. Vandaag met het OV naar het eindpunt van de vorige keer: Dordrecht Stadspolders. Om iets over 8 uur zaten we in de trein en om 09:30 waren we weer aan de wandel. Zo liepen we oostelijk langs Dordrecht door Alloijzen Bovenpolder naar Kop van 't Land. Af en toe miezerde het wat, maar dat was niet de moeite. Nu en dan kwamen we een jogger tegen of een hondenuitlater, maar verder was het heel rustig. Voorbij het pontje bij Kop van 't Land liepen we onderlangs de dijk tot we linksaf een fietspad op zouden moeten. Eerst was er wat aarzeling want zo vanuit de dijk leek er flink wat water te staan. En dat bleek ook wel. Hier en daar moesten we uiterst rechts lopen omdat er wel 10cm water op het pad stond. Verderop was het helemaal niet meer te doen, daar zijn we het prikkeldraad maar overgestoken om over de dijk verder te lopen. Toen we bij de afslag kwamen om door de grienden verder te lopen, zagen we dat dat dsc05625helemaal niet meer te doen was. Daar stond bij plekken wel 20cm water over een modderig pad. Geen doen. Dan maar over het fietspad langs de dijk verder. Pieter zag zelfs nog een dode ree. Verhongerd? Verzwakt? Verdronken? Wie zal het zeggen. Pas op het laatste stuk lukte het om door de grienden te gaan. Wat verderop moesten we de weg oversteken en het fietspad volgen langs een kreek richting bos. Mooie route. In het bos zelf was het verschrikkelijk modderig. Bij de driesprong gingen we linksaf over de Louisapolderse Dijk. Bij het gemaal gingen we rechtsaf over de Zanddijk. Aan het eind weer linksaf richting de spoorlijn  (HSL). Net ging de Thalys onder ons door. Onder de snelweg door liepen we richting de Dordsche Kil. Hier liep nog een losgebroken pony, die we bij de rechtmatige bezitsters terug konden brengen. Vervolgens door de Kiltunnel. Aan de andere kant via de roltrap omhoog. Bij het water nog even gekeken naar een paar speedboten, cache gezocht en gevonden en toen over de grasdijk verder naar het gehucht "De Wacht". Tussen een paar huisjes door de dijk af en na het gehucht weer een grasdijk op. Wat verderop de belbus gebeld om van Strijensas naar Strijen vervoerd te kunnen worden. Helaas belde ik te laat voor de bus van 15:30 en dus zou het 16:30 worden! Anderhalf uur wachten dus. Nou ja, eerst maar zien dat we in Strijensas konden komen, want elk hek waar we door of over moesten was omringd door een gigantische modderbende. Onze spullen knapten er niet van op, maar gelukkig konden de schoenen er wel tegen. Pieter vond het in ieder geval een spannende tocht. Uiteindelijk kwamen we in Strijensas. Leuk, stil dorpje met een mooie brug en sluis. Vandaar natuurlijk de naam StrijenSAS. Op de dijk even genoten van het uitzicht over de haven. Na overleg met Pieter besloten we om naar Strijen te lopen (nog 5km) zodat we daar de bus konden pakken. Dat kostte eerst wel wat zuchten, maar uiteindelijk viel het toch nog wel mee. Om 16:20 waren we bij de bushalte voor de bus van 16:42. Mooi op tijd. En een nieuw record in de benen: 33,3 km! Met de bus via Heinenoord, metro en trein gingen we terug naar huis. Om 18:22 zat er weer een etappe op. 't Was me het dagje wel.

dag7

Na een lange tijd begon het weer te kriebelen. 't Is herfstvakantie dus laten we maar weer eens een dagje lopen. Marco wilde ook wel eens een keertje mee. Nou, hij was gewaarschuwd. Voor vandaag staan er 35 km op de dsc07066planning. En gezien eerdere ervaringen loopt het wel eens wat uit....Vorige keer gestopt in Strijensas en nu werd moeder de vrouw bereid gevonden om ons daar af te zetten. Om half negen begonnen we. Vanaf de brug gingen we weer op pad. Eerst liepen we een paar keer verkeerd. De bewegwijzering was ook slecht en de omschrijving klopte niet vanwege aanpassingen aan het pad. We kozen hier voor de route door de Plaat van het land van Essche. Gelukkig was het droog genoeg. Via het trekpontje weer terug op het vaste land. Daarna was het even zoeken om de route weer op te pikken, Toen we die eenmaal weer opgepikt hadden, ging het over lange rechte beton- of asfaltwegen richting Numansdorp. Gelukkig was er wat afleiding omdat er volop suikerbieten en aardappelen gerooid werden. Wat een kolossale machines! Bij Numansdorp geluncht. Daarna over de brug weer verder. O, wat had Marco het daar benauwd! Na de sluizen richting Willemstad. Wat is dat een leuk stadje, mooi gebouwen en 't lijkt wel of er overal kanonnen staan. Via de wallen liepen we het stadje rond en langs een nieuwere woonwijk liepen we naar het zuid-westen. Hier en daar begonnen de eerste pijntjes zicht te openbaren.Gelukkig volgde er al snel een onverhard pad. Anders was het wel weer veel asfalt. En weer volgde er een lange, lange weg. Maar toen zagen we de brug van Dinteloord. Daar nog even gezeten en toen op naar het eindpunt. Even zoeken naar de bushalte. Om half zes klaar: 40 km. Wat waren we blij dat we ons op een stoeltje konden neerzetten. Via bus, metro en trein weer naar huis. Een knappe prestatie van de hele ploeg!

dag8

Vandaag stond de laatste etappe op het programma.Volgens de berekeningen zou het nog 35 km zijn, maar 't kwam anders uit...Met de auto eerst naar Dinteloord gereden, de plek waar we de vorige etappe gestopt waren. Om half acht begonnen met lopen. Er stond een stevig, koud windje waar we zeker op die open dijkjes wat last van hadden.Vorig keer was er nog iets te zien, maar nu lagen de landerijen er geploegd bij en gebeurde er niets. Dit duurde totdat we bij de Dintelse Gorzen kwamen, een natuurgebied ontstaan bij het sluiten van de Philipsdam. Even stonden we voor een open brug, totdat we doorhadden dat we deze zelf moesten bedienen. De dsc07242brug werd langzaam in beweging gezet en na 1 minuutje konden we er zelf overheen. Nog even een bunker bezocht. De cache was te uitgebreid om nu nog te doen, dus die sloegen we over. Over de Heense dijk liepen we naar De Heen, een stil en verlaten dorpje.Toen over de Oude Vlietpolderdijk richting het voormalige Ford Hendrik. Even was er verwarring langs welke kant we moesten lopen. Helaas de verkeerde kant gekozen (linksom) waardoor we voor een gesloten hek kwamen. Maar niet getreurd en langs de achterkant van de schuren en het huis weer naar de weg en de route vervolgt. Maar dit pakte verkeerd uit. We kwamen voor de tweede keer voor een gesloten hek, maar nu vanwege bouwwerkzaamheden. De route was (en dat hadden we eigenlijk al op internet kunnen zien) omgelegd. Dit betekende een omweg van bijna 4 km over de Schansdijk en langs de N257. Door Steenbergen naar het gehuchtje De Bocht. Daarna begon eigenlijk het mooie stuk van de route: Het Oudland, een veenontginning uit de 14de eeuw. Drassige paden en grote plassen, maar wel mooi. Eindelijk eens wat anders dan asfaltwegen. Hier en daar was de bewegwijzering heel verwarrend. Het boekje, de markeringen en de gps waren het niet altijd met elkaar eens. Maar met gezond verstand kwamen we er toch. In de verte krijsten talrijke sirenes. Uiteindelijk kwamen we op de parallelweg van de A4. Even een druk stukje, maar al snel bogen we af en liepen we weer door het bos. Hier werden we nog verrast door een paar snelle reeen, die ons pad letterlijk kruisten. We begonnen onze voetjes wel te voelen. De routes door de weilanden en over ruiterpaden eisten hun tol. Door het landgoed Zoomland bereikten we het eindpunt. Een routepaal van de verschillende LAW's markeert het eindpunt. We hadden er weer bijna 40 km opzitten. Snel nog wat foto's gemaakt, want het busje komt zo. Met de buurtbus naar het station en vandaar met de bus weer terug naar de auto in Dinteloord. Ook deze dag, etappe, LAW zit er weer op en we kunnen weer 245 km bijschrijven aan ons kilometersaldo.

dag_9

Bootstrap is a front-end framework of Twitter, Inc. Code licensed under MIT License. Font Awesome font licensed under SIL OFL 1.1.